In 2025 viert Sint Jozefoord een bijzonder jubileum: tien jaar wijkverpleging, huishoudelijke hulp thuis en dagbesteding. Een mooie aanleiding om stil te staan bij de betekenis van deze zorg, samen met cliënten en medewerkers. Mevrouw Van Wanrooij en medewerker Antoinette delen hun verhaal over de huishoudelijke ondersteuning thuis. Een verhaal van vertrouwen, betrokkenheid en warme zorg.
Een vast gezicht in huis
Antoinette: “In april 2019 begon ik bij Sint Jozefoord en meneer en mevrouw Van Wanrooij waren een van mijn eerste cliënten. Inmiddels werk ik op woongroep Parkzicht, maar mijn bezoeken aan mevrouw Van Wanrooij zijn gebleven. We kunnen elkaar niet missen.”
Ook mevrouw Van Wanrooij is blij met deze vaste vertrouwde kracht in huis. “Ik ben niet het type dat elke keer iemand anders in huis wil hebben. Dan moet je steeds opnieuw uitleggen wat waar staat. Antoinette kent mijn huis, mijn ritme en mijn gewoontes. Dat voelt heel fijn en vertrouwd.”
Samen een ritueel opgebouwd
In de loop van de jaren is er een bijzondere band gegroeid. “Vaste prik na het werk is een mandarijntje en daarna een kopje koffie,” vertelt Antoinette. “Dat deed meneer altijd al. Toen hij overleed, hebben we dat ritueel samen voortgezet.”
“We hebben heel veel meegemaakt,” vult mevrouw Van Wanrooij aan. “Mooie en verdrietige momenten. Ze hoort eigenlijk bij de inboedel. We kunnen alles tegen elkaar zeggen.” Lachend voegt ze eraan toe: “Ik word honderd en Antoinette blijft tot die tijd. Ik wil niemand anders.”
Kleine dingen, grote betekenis
Naast het schoonhouden van het huis, zit de waarde van de huishoudelijke hulp vaak juist in de kleine dingen. In het kopje koffie, het praatje, het samen lachen. Antoinette: “Juist die gesprekken maken het werk zo waardevol. Je helpt niet alleen met het huishouden, je bent er echt voor iemand. Dat maakt dit werk zo bijzonder.”
“Mijn man kocht vroeger vaak bloemen voor Antoinette. Nu kan ik dat zelf niet meer doen. Maar ik wandel nog veel, zolang het gaat. En als het regent, loop ik gewoon wat extra rondjes door de gangen van mijn appartementencomplex.”
De kracht van thuis blijven wonen
De afgelopen jaren heeft Antoinette ook veranderingen gezien in de zorg: “Het wordt steeds lastiger voor mensen om hulp te krijgen. Er zijn te weinig mensen die dit werk willen of kunnen doen. Terwijl het zó dankbaar werk is. Je betekent echt iets voor mensen en helpt hen langer thuis te kunnen blijven wonen, in hun vertrouwde omgeving. Dat gun ik iedereen.”
Dankbaar werk
Als het aan Antoinette ligt, blijft ze deze bijzondere ondersteuning nog lang doen: “Ik hoop dat er altijd voldoende mensen blijven die dit mooie werk willen doen. Want samen maken we het mogelijk dat mensen thuis, in hun eigen vertrouwde omgeving oud kunnen worden.”